Vertrek en aankomst.

(door internetproblemen, lees geen verbinding, lopen we wat achter met de verslagen. Hieronder het verslag van Sjef over donderdag. Vanavond volgt de rest! Mvg de webmaster)

Vertrek en aankomst.

Dit verslag van donderdag 5 augustus is geschreven door Sjef in de bus op weg naar ? samen met de groep “stichting Pijnackernaren helpen Armenié’
Ik werd gisteravond om 23:00 door Marleen aangewezen om het verslag van die dag te schrijven, maar ik begeleid Marleen en Vanessa ook deze nacht naar het vliegveld. Dus eerst maar even slapen en dan morgen maar het verslag schrijven.

Na een korte nachtrust waarin we alle emoties van de vorige dag hebben geprobeerd te verwerken stonden we op het gebruikelijke tijdstip op, voor Gerrit en mij om 6:45 uur en voor de rest om 7:45 Wij zitten dan wakker aan het ontbijt en de rest nog half slapend. Na het ontbijt slaan we deze keer het gymen maar over omdat we alles nog moeten inpakken en opruimen en de kamers weer zo inrichten dat lijkt dat we daar niet geweest zijn. We hebben diverse kleding en handoeken, gereedschap en degelijke achter gelaten. Sommige persoonlijk gegeven en andere centraal aan de leiding. Vervolgens wachten op de bus met de kinderen die willen dat we niet weggaan. Inmiddels ben ik nogmaals een rondje om het gebouw aan het lopen om nog eenmaal te zien wat we met elkaar hier bij het weeshuis gebouwd, geverfd en gerepareerd hebben. we hebben letterlijk kleur gebracht. Ik ben dan ook trots op het eindresultaat dat we dit met elkaar hebben bereikt.
Inmiddels is de bus geariveerd en heb ik mijn rondje gelopen en is het tijd voor een groepsknuffel met de bewoners van het weeshuis. Met veel moeite stappen we dan uiteindelijk in de bus en vertrekken we met een half duur vertraging, wij en de kinderen zwaaiend met de tranen in de ogen.

De reis naar Yerevan verloopt voorspoedig en we maken 2 tussenstops 1 voor water en 1 om een zeer oude kerk te bezoeken waar we ook een en ander hebben gedronken. Bij deze kerk stonden ook 2 kramen met plaatselijke produkten, maar zoals Nederlanders altijd doen: kijken, kijken en proeven maar niet kopen.

Zo rond 13:00 reden we Yerevan binnen en wat ons opviel was de drukte van deze stad. Ook niet zo verwonderlijk met 1,2 miljoen inwoners. Dwars door de stad reden we naar het tehuis waar we hartelijk werden ontvangen door het personeel. De bus uitladen en onder begeleiding naar onze slaapvertrekken. Totaal anders als in Vanadzor, namelijk een nieuw gebouw, nieuwe bedden en matrassen en veel hogere temperaturen zowel overdag als ’s avonds.

Nadat we de lunch in een kleine kamer nabij de eetzaal en keuken gebruikt hebben gingen we Yerevan verkennen. Een gedeelte ging met taxi’s naar het zwembad van Yerevan, vergelijkbaar met het Tiki bad in Wassenaar, en de rest ging met het busje van het tehuis naar Yerevan om alvast souvenirs te scoren. Vervolgens gezamenlijk eten in het centrum in een traditioneel Armeens restaurant met live armeens folk muziek. We hebben daar een paar heerlijke uurtjes gehad.
Vervolgens terug naar het tehuis waar we de reacties op de verslagen nog even bekeken hebben en waar ik door Marleen gevraagd werd om het verslag van deze dag te schrijven.
Door vermoeidheid en het wegbrengen van Marleen en Vanessa ’s nachts om 02:45 naar het vliegveld is het verslag een dag later op de blog.

Ik kan dan ook schrijven dat Marleen en Vanessa ondanks wat vertragingen veilig thuis gekomen zijn.

Eindelijk het verslag is af en kan geplaats worden op zaterdag 7-08-2010 00:10