maak er maar een mooie dag van

Hallo alle achterblijvers,
Vandaag, donderdag 29 juli 2010 voor Wilma het was vandaag in Vanadzor 31 graden en we zullen nog een groepsknuffel organiseren
Eindelijk na een week kregen wij de gelegenheid van de jongeren om een verhaal te schrijven over het wel en wee in Vanadzor.
Om 15 jongelui met 15 opvoedingsmethodieken te facilitairen is een onbegonnen klus en vraagt van ons een maximale inspanning en hebben we dus niet de tijd om inhoudelijk alle verhalen op de weblog te controleren of de inhoud op waarheid berust.
De inhoud van de koffers het verzamelen van allerlei zaken in vele hoeken van het slaapvertrek, het zoekraken van spullen na een wasbeurt geeft het juiste inzicht van op welke wijze de inspannende opvoeding resultaat heeft gehad.
Het stukje van Koen heeft maar liefst 14 reacties opgeleverd (helaas heeft deze enige correctie nodig, waar staat leiding o.i.d. lees jongeren) dit komt omdat het stukje zeer laat is geschreven en geplaatst is ,hoe dit heeft kunnen plaatsvinden?
lees hiervoor het verslag met de bovengenoemde correcties nog maar eens na.
Ik reken nu op een groot aantal reacties.
Elke dag om 21.30 uur gaan we als groep bij elkaar zitten om de dag te bespreken en de werkplanningen te bespreken, hieraan wordt spontaan gehoor gegeven maar een enkeling heeft een spiegelmomentje en kwam soms ietwat ietwat later.(inmiddels heeft dit een positieve ontwikkeling na een opmerking vanuit de begeleiding een positief gevolg gehad)
Onze werkdagen beginnen om acht uur met een ontbijt en dat wordt door niemand gemist,en we stoppen om vier uur (ten minste de meesten) Na vier uur is het een drukte van belang bij de douches want koud water is geliefd bij vele jongeren.
Twee zaken dus die u kunt gebruiken wanneer we terugkomen uit Armenie
Ook vandaag weer een werkdag gehad maar de Nederlandse vrijdagmiddag structuur zit er nog altijd in want een afspraak om te stoppen zo rond vier uur werd spontaan terug gebracht naar half drie zonder overleg met ons waardoor wij tussen half drie en vier uur geen werkzaamheden zijn verricht en wij daardoor maandag a.s.helaas langere werkdag hebben moeten inplannen.
We verder gewerkt aan het schilder-en cementwerk en hebben ook nog een ongeval meegemaakt, bij een moelijke verfklus viel Ruben van Drie van de ladder en moest onder medische behandelingen en daarna na het ziekenhuis om te horen dat het gelukkig allemaal nog wel mee viel.
Na een dag van hard werken is het goed om ook te ontspannen, ook vandaag was zo, we werden getrakteerd op een Armeense BBQ. Nu gaat u uiteraard vragen hoezo een Armeense BBQ.
Ik ga het verklappen , de sate,hamburgers , kip etc. zijn niet gemarineerd en ook van een andere verhouding, het vlees spiest men aan metalen pennen van zeker 75 cm lang.
We hebben na afloop de meegebrachte cadeaus uitgedeeld en dat gaf veel blije gezichten.
Wij als leiding weten zeker dat als we terug zijn in Nederland u terug krijgt goed opgevoede en gedisciplineerde kinderen die zelfs kunnen schilderen, metselen en thee drinken.
De directie en kinderen van dit weeshuis zijn nog steeds blij met Nederlanders die zingen,dansen en spelen.
Vanuit Vanadzor iedereen een hartelijke groet en onze indrukken zijn meer dan ik kan en mag schrijven in dit kleine verhaaltje.

Gerrit Groenink