Busje komt zo...
Door: Matthijs Willemse
Blijf op de hoogte en volg Jongeren
31 Juli 2010 | Armenië, Vanadzor
Busje komt zo…
Een week lang is er keihard gewerkt en dan slaat de slijtage toe. Gerrit schreef gister al over vrijdagmiddag waarop iedereen besloot het bijltje er een uurtje eerder bij neer te gooien, maar een beetje luieren en niets doen zit er niet in vandaag. Voor de kinderen van het weeshuis is namelijk een zomerkamp georganiseerd en wij mogen het kampement en de latrines opbouwen (dat laatste klinkt duur, maar het is niet meer dan een gat in de grond voor stront en pies). Zoals afgesproken staan wij na het ontbijt om 9 uur voor het weeshuis klaar voor vertrek. Het wachten is op het busje van het weeshuis dat ons naar de kampeerplek zal brengen. Het busje laat echter op zich wachten. Nu zijn we er inmiddels aan gewend dat je bij een afspraak een “Armeens uurtje” op moet tellen. Dus ook om 10 uur zitten wij nog rustig te wachten in de zon onder het motto “Busje komt zo”. We zien het van de zonnige kant in: we hebben nu in ieder geval wat tijd om lekker te zonnen. Om de tijd te doden halen we een lang springtouw te voorschijn en springen we touwtje met de kinderen. We proberen met zoveel mogelijk mensen tegelijk te springen, rondjes te draaien tijdens het springen en de echte krachtpatsers staan met handen en voeten in opdrukhouding op de grond en proberen over het touw te “springen” door zich van de grond omhoog te stoten. Om 11 uur beginnen we toch te twijfelen, het duurt nu wel heel lang. Om 11.30 krijgen we te horen dat het zomerkamp vandaag en morgen niet doorgaat… Busje komt toch niet zo.
De Armeense regering voert strenge controles uit op het weeshuis, een overblijfsel uit de communistische tijd. De financiën moeten tot in de kleinste details verantwoord worden. Zelfs het aantal verbruikte toiletrollen schijnt van belang te zijn. Doordat onverwachts een langdurige overheidsinspectie is begonnen die nog 6 weken doorgaat had de directeur wel iets anders aan zijn hoofd dan het zomerkamp. Doordat hij de gehele dag de inspecteurs te woord moest staan, kon het kamp dus helaas niet doorgaan.
Maar dus wel tijd om te luieren en te spelen met de kinderen! Buiten wordt er nog steeds met de kinderen gespeeld en een paar van onze dames gaan languit in de zon liggen. Ondertussen zijn de jongens druk bezig met de volgende verassing: waterballonnen. Vanuit een raam volgt een verassingsbombardement op een zonnende Lotte. Daarna ontdekken de kinderen de voorraad ballonnen en ontstaat er een waar watergevecht. Terwijl de jongeren druk bezig zijn met de kinderen liggen onze begeleiders uitgeteld op de bankt te dutten. Je zou haast denken dat ze moe zijn, maar waarvan? ;)
Om 14.00 vertrekken we ditmaal op de
afgesproken tijd met het busje naar Vanadzor om de stad te bezoeken. Zo voorkomen we dat de leiding de hele dag op de bank blijft liggen ;) In Vanadzor is er alle tijd om over de markt te struinen en ons te vergapen aan de uitstallingen van kruiden, schoenen, shampoos, kinderspeelgoed en drank in alle soorten. Dat is zo ongeveer een samenvatting van het gehele productaanbod in Vanadzor. Men is duidelijk niet gewend aan toeristen, overal worden we brutaal nagestaard. Verder is er in het hele stadje geen enkele ansichtkaart te vinden, dus een kaart hoeven jullie voorlopig niet te verwachten…
Later op de middag is het tijd voor een terrasje. Ook op het terras hebben onze dames bekijks. Lotte krijgt zowaar een “huwelijksaanzoek”. Terwijl we met een groep wat zitten te drinken brengt de serveerster speciaal voor Lotte een extra cola. Ze gebaart dat ze die te danken heeft aan een gladde jongeman met zonnebril aan het aangrenzende tafeltje. Dit een huwelijksaanzoek noemen lijkt misschien overdreven, maar in Armenië kunnen dat soort dingen snel gaan… Dezelfde middag blijkt nogmaals dat we niet voor niets de dames nooit alleen op pad laten gaan en altijd in grote groepen blijven. Terwijl we uitrusten met onze voeten in een fontein rijdt een blinkende witte Mercedes voorbij met daarin vier jongemannen. Ze gebaren dat ze het helemaal niet erg zouden vinden als de dames bij hun in de auto zouden stappen. Alsof ze dat ook maar een seconde zouden overwegen.
Na een lekker dagje in de stad is het tijd om naar het weeshuis te gaan voor het avondeten. Dat valt ditmaal behoorlijk in de smaak: hamburgers met aardappelpuree en huzarensalade en natuurlijk het gebruikelijke Turks brood, wat overigens absoluut niet zo genoemd mag worden in Armenië, en meloen.
We hebben dus toch een lekker dagje kunnen luieren en doordat morgen ook het kamp op het programma stond komt daar morgen nog een dagje bij. Daar zullen Lotte en Jos jullie morgenavond over vertellen.
Bari Gischez!
Matthijs
Ps. Met Ruben gaat alles goed. Hij is nog wel bont en blauw, maar dat komt door de verf ;)
Een week lang is er keihard gewerkt en dan slaat de slijtage toe. Gerrit schreef gister al over vrijdagmiddag waarop iedereen besloot het bijltje er een uurtje eerder bij neer te gooien, maar een beetje luieren en niets doen zit er niet in vandaag. Voor de kinderen van het weeshuis is namelijk een zomerkamp georganiseerd en wij mogen het kampement en de latrines opbouwen (dat laatste klinkt duur, maar het is niet meer dan een gat in de grond voor stront en pies). Zoals afgesproken staan wij na het ontbijt om 9 uur voor het weeshuis klaar voor vertrek. Het wachten is op het busje van het weeshuis dat ons naar de kampeerplek zal brengen. Het busje laat echter op zich wachten. Nu zijn we er inmiddels aan gewend dat je bij een afspraak een “Armeens uurtje” op moet tellen. Dus ook om 10 uur zitten wij nog rustig te wachten in de zon onder het motto “Busje komt zo”. We zien het van de zonnige kant in: we hebben nu in ieder geval wat tijd om lekker te zonnen. Om de tijd te doden halen we een lang springtouw te voorschijn en springen we touwtje met de kinderen. We proberen met zoveel mogelijk mensen tegelijk te springen, rondjes te draaien tijdens het springen en de echte krachtpatsers staan met handen en voeten in opdrukhouding op de grond en proberen over het touw te “springen” door zich van de grond omhoog te stoten. Om 11 uur beginnen we toch te twijfelen, het duurt nu wel heel lang. Om 11.30 krijgen we te horen dat het zomerkamp vandaag en morgen niet doorgaat… Busje komt toch niet zo.
De Armeense regering voert strenge controles uit op het weeshuis, een overblijfsel uit de communistische tijd. De financiën moeten tot in de kleinste details verantwoord worden. Zelfs het aantal verbruikte toiletrollen schijnt van belang te zijn. Doordat onverwachts een langdurige overheidsinspectie is begonnen die nog 6 weken doorgaat had de directeur wel iets anders aan zijn hoofd dan het zomerkamp. Doordat hij de gehele dag de inspecteurs te woord moest staan, kon het kamp dus helaas niet doorgaan.
Maar dus wel tijd om te luieren en te spelen met de kinderen! Buiten wordt er nog steeds met de kinderen gespeeld en een paar van onze dames gaan languit in de zon liggen. Ondertussen zijn de jongens druk bezig met de volgende verassing: waterballonnen. Vanuit een raam volgt een verassingsbombardement op een zonnende Lotte. Daarna ontdekken de kinderen de voorraad ballonnen en ontstaat er een waar watergevecht. Terwijl de jongeren druk bezig zijn met de kinderen liggen onze begeleiders uitgeteld op de bankt te dutten. Je zou haast denken dat ze moe zijn, maar waarvan? ;)
Om 14.00 vertrekken we ditmaal op de
afgesproken tijd met het busje naar Vanadzor om de stad te bezoeken. Zo voorkomen we dat de leiding de hele dag op de bank blijft liggen ;) In Vanadzor is er alle tijd om over de markt te struinen en ons te vergapen aan de uitstallingen van kruiden, schoenen, shampoos, kinderspeelgoed en drank in alle soorten. Dat is zo ongeveer een samenvatting van het gehele productaanbod in Vanadzor. Men is duidelijk niet gewend aan toeristen, overal worden we brutaal nagestaard. Verder is er in het hele stadje geen enkele ansichtkaart te vinden, dus een kaart hoeven jullie voorlopig niet te verwachten…
Later op de middag is het tijd voor een terrasje. Ook op het terras hebben onze dames bekijks. Lotte krijgt zowaar een “huwelijksaanzoek”. Terwijl we met een groep wat zitten te drinken brengt de serveerster speciaal voor Lotte een extra cola. Ze gebaart dat ze die te danken heeft aan een gladde jongeman met zonnebril aan het aangrenzende tafeltje. Dit een huwelijksaanzoek noemen lijkt misschien overdreven, maar in Armenië kunnen dat soort dingen snel gaan… Dezelfde middag blijkt nogmaals dat we niet voor niets de dames nooit alleen op pad laten gaan en altijd in grote groepen blijven. Terwijl we uitrusten met onze voeten in een fontein rijdt een blinkende witte Mercedes voorbij met daarin vier jongemannen. Ze gebaren dat ze het helemaal niet erg zouden vinden als de dames bij hun in de auto zouden stappen. Alsof ze dat ook maar een seconde zouden overwegen.
Na een lekker dagje in de stad is het tijd om naar het weeshuis te gaan voor het avondeten. Dat valt ditmaal behoorlijk in de smaak: hamburgers met aardappelpuree en huzarensalade en natuurlijk het gebruikelijke Turks brood, wat overigens absoluut niet zo genoemd mag worden in Armenië, en meloen.
We hebben dus toch een lekker dagje kunnen luieren en doordat morgen ook het kamp op het programma stond komt daar morgen nog een dagje bij. Daar zullen Lotte en Jos jullie morgenavond over vertellen.
Bari Gischez!
Matthijs
Ps. Met Ruben gaat alles goed. Hij is nog wel bont en blauw, maar dat komt door de verf ;)
-
31 Juli 2010 - 18:38
Jeemijn:
Hoi Matthijs en anderen,
Wat een mooi verslag weer! Ik vind het steeds erg leuk om te lezen wat jullie allemaal meemaken in het verre Armenië en vind het mooi dat jullie zo hard werken voor de weeskinderen.
En die arme directeur heeft het zo te horen ook zwaar te verduren met die wc-rollen..
Groetjes! -
31 Juli 2010 - 19:08
Marlien:
Lieve Miriam, andere "hulpouders"en vrienden,
Wat een verhaal weer vandaag. Jammer dat jullie kamp niet door kan gaan. Vooral de kinderen zullen zich er toch op hebben verheugd. Wat een burgemeester al niet kan veroorzaken.
Misschien moeten jullie bij de volgende reis een paar rollen toiletpapier meenemen in plaats van een stuk of zes paar schoenen per man/vrouw.
Hier in Nederland is het wat grijs, zeg maar gewoon een klein beetje nat, zeker geen in de zon ligweertje. Jullie boffen maar met het zonnetje en waterballonnen.
Alles voor de rest hier onder controle. Ben ook vanmiddag nog even in de stad Nootdorp geweest. Heb 2xeen half uur in de rij gestaan omdat de stoppen doorsloegen bij een kassa. Bestaan die dingen ook bij jullie of gaat alles met handjeklap op de markt?
Ik wens jullie weer goede dagen toe en Ruben veel sterkte.
PS Miriam heeft in haar koffer Slig waar je verf van alle lichaamsdelen mee af kan krijgen. Misschien een idee?
Een groepsknuffel hebben jullie al regelmatig gehad/gedaan. Een high five van mijn kant toegewenst en voor de "leiding" na een bankdag een dubbele.
Liefs,
Marlien -
31 Juli 2010 - 19:10
Iris T:
Dat is ook weleens lekker, een vrij weekend om lekker te ontspannen. Hebben jullie ook wel verdient ook, met al dat harde werken. :D Geniet ervan!
Groetjes vanaf onze camping -
31 Juli 2010 - 20:03
Eleen:
Nou heren, ik heb dus niet voor niets gevraagd of jullie op de dames willen letten, want straks is er nog een ontvoering in een witte mercedes. Prettig weekend allemaal -
31 Juli 2010 - 20:05
Alice:
nou weer een leuk verslag. Geniet maar van jullie vrije weekend. -
31 Juli 2010 - 20:42
Aad W:
Leuk verslag kan het bijna voor me zien
volgens mij passen ze het eten in ieder geval behoorlijk aan jullie smaak aan.
hebben jullie nog genoeg ballonnen om nog een dagje door te komen ipv kamp zullen de kinderen wel leuk vinden
gr. Aad -
31 Juli 2010 - 21:08
Wilma:
Hallo allemaal,
Wij zijn na bij Stonehenge geweest te zijn, aangekomen in Rye, een mooi stadje in de buurt van Brighton. Het weer is hier in het oosten voelbaar warmer dan in het westen. We ziten in een deel van een boerderij met een mooie tuin er omheen.
Wat leuk Matthijs,wat jij deze keer het verslag schrijft.Ook opa en oma Willemse lezen iedere dag jullie verhalen, lazen wij vandaag in een mail van hen.
Heidi, jij hebt net een kinderkamp achter de rug, dus jij weet nog wel wat leuke spelen om de kids te vermaken. Hoe oud zijn die kinderen in het huis eigenlijk?
Ruben, sterkte met je been, vraag de meoden maar om een extra knuffel.
xxx
Wilma -
31 Juli 2010 - 22:18
Rob,Marian En Tim:
Nou dat is ook wat, net vandaag opgezocht waar Gargar ligt,gaan jullie niet! Nee, even serieus jammer voor de kinderen dat het kamp niet doorgaat en zeker zo op het laatste moment.
Voor jullie even een adempauze, geniet ervan en pas goed op elkaar in de stad.Ruben sterkte met je been ( begrijp ik ), ik hoop dat je geen pijn hebt en lekker van de rust kunt genieten.
Jasper een kleine groepsknuffel op afstand van Jan-Leen,Erika,Renée(Ruben Bout niet jaloers worden)Papa,Mama en Tim
-
01 Augustus 2010 - 09:14
Bertine:
Jammer van het kamp! Had zo leuk kunnen zijn. Maar jullie vrzinnen vast wel wat anders. Ruben B. Laat jij anderen je verslag schrijven? Ben wel benieuwd naar jouw belevenissen. Liefs voor allemaal. -
01 Augustus 2010 - 10:17
Lineke De Jong:
Wat ontzettend jammer van dat zomerkamp. Gaat dat dan helemaal niet door? Gelukkig maar dat er waterballonnen bestaan. Leuk om de foto's te zien, ben erg trots op Vanessa (met boor) en Marleen mag weer doen waar ze goed in is: schideren!! -
01 Augustus 2010 - 14:59
Fam Verhoef:
Wat leuk om jullie verslagen te lezen en om de mooie foto's te zien. We zitten nu op een camping waar we kunnen genieten van jullie site!
Jammer dat het kamperen niet door kon gaan, maar misschien kunnen jullie de ansichtkaarten die jullie willen versturen nu met de kinderen zelf maken!!Groeten en heel veel plezier!
Albert, Gertrudie, Else , Hugo en Marieke:D
-
01 Augustus 2010 - 22:11
Ella Van Der Wal:
Ik geniet iedere avond van jullie verslagen. Ondanks dat het kamp niet doorging(overigens heel jammer) hebben jullie toch een leuk weekend gehad.Weer kracht en moed op kunnen doen voor de komende week, waarin weer hard gewerkt moet worden.Veel succes allemaal.Groetjes. -
02 Augustus 2010 - 19:12
Aad :
PS
kunnen jullie als je Armeense woorden gebruikt de vertaling er meteen bijzetten is wel zo makkelijk
wat is nu weer "Bari Gischez"? ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
