Het is een dag die je normaal alleen in films ziet

Tjonge wat een dag! Ik dacht over dinsdag schrijven wordt nog knaplastig want het zou gewoon weer een dagje werken worden maar daar was dus helemaal geen sprake van. Na een gezellige avond ging het opstaan even niet zo soepeltjes maar werken dat deden we gewoon weer zoals het moe. De muren van het konijnenhok kregen een prachtige kleur met verschillende leuke tekeningen, de trap werd geverfd, de speeltuin en binnen werden de laatste loodjes gelegd. Het verven aan de trap was knap lastig door ‘omvallende verf potjes’. De lunch was heerlijk(jaja) met suikerbroodjes, een lekker ‘vleesie’, aardappelpuree en het o zo heerlijke Turkse brood. De middag werkten ieder netjes door. Aan het eind van de middag kwam de Armeense tv langs(jaja we become famous:)). Na een gezellige estafette met de kinderen(het werk was intussen stil gelegd) deelden wij de nieuwe dart borden, voetballen, een boksbal & bokshandschoenen, tafeltennisbadjes etc. Mooi om te zien hoe blij de kinderen daar mee zijn! Nadat iedereen even heerlijk fris(ijskoud) gedoucht had, stapte we weer dat o zo ruime busje in op weg naar het restaurant van de directeur van het kindertehuis. Het eten werd al snel opgediend en eerder begon weer lekker te genieten van het uitgebreide eten. Alleen ontbrak er het toetje. Dus wij het busje weer in naar een leuk café. Sommige namen bier maar de dames gingen toch voor een lekker bakje aardbei, chocolade of vanille ijs. De Armeense mannen vonden de giechelde dames flitsend met de fotocamera wel wat. En jahoor daar kwam een cola voor Annemiek aan van een ‘zeer charmante(lees genante) man’. Nu weer back in het tehuis, morgen de laatste werkdag. We gaan nog even knallen en daarna houden we een vast gezellig wordende bonte avond. Dit was mijn verhaaltje uit het nog altijd zonnig Armenië. Liefs, tammy.