iets anders

Wat hebben we allemaal al niet gehad aan dagverslagen, reis, geschiedenis, innerlijk, beschouwend en zowaar een alfabet.

Wat heb ik daar dan aan toe te voegen anders dan het delen van mijn emotie met jullie.

Even kort over vandaag moeizaam kwam de machine weer opgang. Uiteraard had onze kwartiermeester ook deze opstartproblemen. Kennelijk is hij de enige die er geen probleem mee heeft daar hij het vaakst aangeeft de Armeense mentaliteit over genomen heeft. Zou dat de reden kunnen zijn dat er zo weinig actiefoto’s van hem te zien zijn. Goed en wel begonnen we om 10.45 daadwerkelijk te werken. Een groep met de kinderen vermaken of gewoon een rondje lopen. Het blijkt dat de taalbarrière het werken lastig maakt dus met ingang van morgen gaat dit anders. Een andere groep stort zich op een binnenklus en wat overblijft gaat de buitenbalkons schilderen.

Het is niet zo warm dus we besluiten tegen de eerdere afspraken in ook na 14.30 door te gaan werken. Dit blijkt echter geen succes daar het gewoon te warm is.

Uiteindelijk hebben we een afsluitend feest bijgewoond waar we afscheid hebben genomen van de groep uit Pijnacker waar we een aantal dagen mee opgetrokken hebben. Bij dit afscheid zijn we weer gefilmd en deze keer heeft Stan het interview gegeven. Ook hier hebben wij een dvd gevraagd.

Ik wil eigenlijk aansluiten op het verhaal van Gerrit. Een groep van inmiddels 19 man en vrouw en eigenlijk nog geen enkel onvertogen woord een mogelijke escalatie word in de avond gelijk tijdens onze samen zijn ter hand genomen.

Je krijgt ze mee en je geeft ze weer terug met als beperkende factor dat wij niet te leidend willen zijn. Ik moet zeggen dat ondanks de vermoeidheid, bij de een meer als de ander, er een geweldige sfeer hangt om niemand de kans te geven zich absoluut af te zonderen. Een duwtje is vaak genoeg om het moment van zwakte van jezelf of van die ander weer te keren. En ja dan sluit ik aan bij het verhaal van Marleen met die mooie tekst over “kleur”

Als ik voor mezelf spreek is dat wat ik hoop, uiteraard los van al het fysieke bezig zijn en maken, een klein beetje kleur van elkaar over te hebben mogen brengen

Wat samen met de eigen emotie over het maken het afscheid het weer door moeten een stukje rust en ontspanning, weer een begin afscheid en weer door (naar Nederland). Een ervaring van het leven die diepe indruk nalaat en werkelijk iets heeft toegevoegd en ik weet dat alle verhalen slechts een aftreksel zijn van wat wij met elkaar waarlijk voor elkaar hebben gekregen en hebben meegemaakt.

Ondanks dat het inmiddels eigen individuen zijn mag u ook als ouder trots zijn want uw richting heeft mede bepaald dat wij hier nu zijn.

“wijs” man