iets anders
Door: stan
Blijf op de hoogte en volg Jongeren
09 Augustus 2010 | Armenië, Jerevan
Wat hebben we allemaal al niet gehad aan dagverslagen, reis, geschiedenis, innerlijk, beschouwend en zowaar een alfabet.
Wat heb ik daar dan aan toe te voegen anders dan het delen van mijn emotie met jullie.
Even kort over vandaag moeizaam kwam de machine weer opgang. Uiteraard had onze kwartiermeester ook deze opstartproblemen. Kennelijk is hij de enige die er geen probleem mee heeft daar hij het vaakst aangeeft de Armeense mentaliteit over genomen heeft. Zou dat de reden kunnen zijn dat er zo weinig actiefoto’s van hem te zien zijn. Goed en wel begonnen we om 10.45 daadwerkelijk te werken. Een groep met de kinderen vermaken of gewoon een rondje lopen. Het blijkt dat de taalbarrière het werken lastig maakt dus met ingang van morgen gaat dit anders. Een andere groep stort zich op een binnenklus en wat overblijft gaat de buitenbalkons schilderen.
Het is niet zo warm dus we besluiten tegen de eerdere afspraken in ook na 14.30 door te gaan werken. Dit blijkt echter geen succes daar het gewoon te warm is.
Uiteindelijk hebben we een afsluitend feest bijgewoond waar we afscheid hebben genomen van de groep uit Pijnacker waar we een aantal dagen mee opgetrokken hebben. Bij dit afscheid zijn we weer gefilmd en deze keer heeft Stan het interview gegeven. Ook hier hebben wij een dvd gevraagd.
Ik wil eigenlijk aansluiten op het verhaal van Gerrit. Een groep van inmiddels 19 man en vrouw en eigenlijk nog geen enkel onvertogen woord een mogelijke escalatie word in de avond gelijk tijdens onze samen zijn ter hand genomen.
Je krijgt ze mee en je geeft ze weer terug met als beperkende factor dat wij niet te leidend willen zijn. Ik moet zeggen dat ondanks de vermoeidheid, bij de een meer als de ander, er een geweldige sfeer hangt om niemand de kans te geven zich absoluut af te zonderen. Een duwtje is vaak genoeg om het moment van zwakte van jezelf of van die ander weer te keren. En ja dan sluit ik aan bij het verhaal van Marleen met die mooie tekst over “kleur”
Als ik voor mezelf spreek is dat wat ik hoop, uiteraard los van al het fysieke bezig zijn en maken, een klein beetje kleur van elkaar over te hebben mogen brengen
Wat samen met de eigen emotie over het maken het afscheid het weer door moeten een stukje rust en ontspanning, weer een begin afscheid en weer door (naar Nederland). Een ervaring van het leven die diepe indruk nalaat en werkelijk iets heeft toegevoegd en ik weet dat alle verhalen slechts een aftreksel zijn van wat wij met elkaar waarlijk voor elkaar hebben gekregen en hebben meegemaakt.
Ondanks dat het inmiddels eigen individuen zijn mag u ook als ouder trots zijn want uw richting heeft mede bepaald dat wij hier nu zijn.
“wijs” man
Wat heb ik daar dan aan toe te voegen anders dan het delen van mijn emotie met jullie.
Even kort over vandaag moeizaam kwam de machine weer opgang. Uiteraard had onze kwartiermeester ook deze opstartproblemen. Kennelijk is hij de enige die er geen probleem mee heeft daar hij het vaakst aangeeft de Armeense mentaliteit over genomen heeft. Zou dat de reden kunnen zijn dat er zo weinig actiefoto’s van hem te zien zijn. Goed en wel begonnen we om 10.45 daadwerkelijk te werken. Een groep met de kinderen vermaken of gewoon een rondje lopen. Het blijkt dat de taalbarrière het werken lastig maakt dus met ingang van morgen gaat dit anders. Een andere groep stort zich op een binnenklus en wat overblijft gaat de buitenbalkons schilderen.
Het is niet zo warm dus we besluiten tegen de eerdere afspraken in ook na 14.30 door te gaan werken. Dit blijkt echter geen succes daar het gewoon te warm is.
Uiteindelijk hebben we een afsluitend feest bijgewoond waar we afscheid hebben genomen van de groep uit Pijnacker waar we een aantal dagen mee opgetrokken hebben. Bij dit afscheid zijn we weer gefilmd en deze keer heeft Stan het interview gegeven. Ook hier hebben wij een dvd gevraagd.
Ik wil eigenlijk aansluiten op het verhaal van Gerrit. Een groep van inmiddels 19 man en vrouw en eigenlijk nog geen enkel onvertogen woord een mogelijke escalatie word in de avond gelijk tijdens onze samen zijn ter hand genomen.
Je krijgt ze mee en je geeft ze weer terug met als beperkende factor dat wij niet te leidend willen zijn. Ik moet zeggen dat ondanks de vermoeidheid, bij de een meer als de ander, er een geweldige sfeer hangt om niemand de kans te geven zich absoluut af te zonderen. Een duwtje is vaak genoeg om het moment van zwakte van jezelf of van die ander weer te keren. En ja dan sluit ik aan bij het verhaal van Marleen met die mooie tekst over “kleur”
Als ik voor mezelf spreek is dat wat ik hoop, uiteraard los van al het fysieke bezig zijn en maken, een klein beetje kleur van elkaar over te hebben mogen brengen
Wat samen met de eigen emotie over het maken het afscheid het weer door moeten een stukje rust en ontspanning, weer een begin afscheid en weer door (naar Nederland). Een ervaring van het leven die diepe indruk nalaat en werkelijk iets heeft toegevoegd en ik weet dat alle verhalen slechts een aftreksel zijn van wat wij met elkaar waarlijk voor elkaar hebben gekregen en hebben meegemaakt.
Ondanks dat het inmiddels eigen individuen zijn mag u ook als ouder trots zijn want uw richting heeft mede bepaald dat wij hier nu zijn.
“wijs” man
-
09 Augustus 2010 - 19:31
Albert En Netty:
DANKJEWEL STAN! We zitten hier nu wel met een brok in de keel je verslag te lezen -
09 Augustus 2010 - 19:57
Wilma:
Hallo allemaal,
Wat een mooie sfeertekening. Afscheid van de Pijnackernaren en weer aan een nieuwe klus beginnen. Op de valreep. Ben benieuwd wat jullie ervaringen zijn met een nieuwe doelgroep. Ik geloof dat iedereen nu wel een keer aan het woord geweest is. Echt iedere avond weer spannend om te lezen. En als achter die woorden dan nog een wereld schuil gaat waarvan wij nog maar het tipje van de sluier hebben gezien, dan ben ik echt reuze benieuwd naar jullie foto's en verhalen.
Een speciale knuffel voor Arina!
XXX -
09 Augustus 2010 - 20:03
Rob,marian,tim:
Wat heb je dit mooi geschreven, je geeft goed aan hoe de sfeer is, zo goed, dat we het hier bijna meebeleven.
We hebben bewondering voor jullie allemaal!!
Veel liefs Rob,Marian,Tim
Senna
Hier een dikke knuffel voor Jasper
ps de slangen Bob en Bindi zijn ondertussen Tim zijn kamergenoten. -
09 Augustus 2010 - 20:08
Drie Van Drieen:
Alweer een verhaal waarin we wat van jullie belevenissen kunnen lezen. Dank daarvoor en voor jullie en jouw leiding "wijs"man.
Snorhaarodsjfjef--- zoiets was bedankt toch?!
Een knuffel van ons ook voor de leiding.
Gerdien, Gerard & Ellen. -
09 Augustus 2010 - 20:46
Aad En Eleen:
We hadden al zo'n goed gevoel dat onze dcohter met jullie als leiding deze reis ging maken. Vandaag blijkt ook weer uit dit verslag dat we ons zeer gelukkig prijzen met jullie als leiding. Alvast heel veel dank hiervoor want mede door zo met elkaar om te gaan maakt deze reis tot een unieke gebeurtenis die je heel je leven bij zal blijven. Wij wensen jullie nog hele fijne dagen met elkaar -
09 Augustus 2010 - 20:58
Alice:
Fijn dat er niemand de kans krijgt om tussen wal en schip te vallen. Mooi weer om te lezen. Nog maar een paar stukjes en dan is het alweer voorbij. Het zal wennen zijn als we geen stukjes meer kunnen lezen. Maar dan hebben we genoeg foto's te bekijken.
@Irene: fijn om je stem weer even te hebben gehoord vanmiddag. Groetjes maar weer voor iedereen vanuit Ermelo en ook een Canadese gast. -
09 Augustus 2010 - 21:06
Aad W:
Dat groepsgevoel voelde ik al heel snel groeien in het begin van de voorbereidingen.
Mooi om zo SAMEN iets wezenlijks te kunnen betekenen voor anderen -
09 Augustus 2010 - 21:08
Gé Spelmink:
Jullie mogen trots zijn op wat jullie hebben gedaan voor zoveel minderbedeelden. Ook al krijg je er misschien gevoelsmatig niets voor terug jullie hebben het voor de Heer gedaan.
Veel zegen de laatste dagen. -
10 Augustus 2010 - 07:23
De Verhoefjes:
Lieve allemaal,
Na een lange, maar voorspoedige terugreis zitten we op dinsdagmorgen direct achter de computer om de laatste reisverslagen te lezen!
Wat kunnen jullie allemaal goed beschrijven wat er op de dag gebeurd is. Ook zo beeldend. Echt indrukwekkend. We zitten het soms met tranen in de ogen te lezen.
Jos, zijn Armeense meiden anders dan de Nederlandse???
Veel plezier met elkaar en succes bij het werk in de hitte.
Ook van ons een dikke groepsknuffel!!
-
10 Augustus 2010 - 12:19
Ebbo:
En trots zijn we dan ook op allemaal!! -
10 Augustus 2010 - 13:48
Rob.:
Even van mij nog persoonlijk.Alles wat ik al wist wat deze groep in hun mars heeft komt ook uit. Al vanaf het begin van alle acties was al duidelijk dat dit een mooie reis zou worden.Het maakt mij alleen nog maar trotser op jullie dan dat ik al was.Veel sucses nog deze laatste dagen en een knuffel van mij voor iedereen.
Rob
PS Jos,Koen,Ruben en Jasper,voor zover jullie daar mee bezig zijn, zat 14.30 rolt de bal weer -
10 Augustus 2010 - 14:20
Marleen:
Vanaf mijn stoel achter de balie op mijn werk kijk ik aan de overkant door het raam en zie ik dat het hier HEEL HARD regent.......
Hoe ging het werk vandaag? Weer warm begreep ik al uit een smsje van Sjef?! En hoe ging het werken met de bewoners? Al beter dan gister? Benieuwd naar het verhaal van vandaag...
liefs
Marleen -
11 Augustus 2010 - 07:36
Bram En Eveline:
Mooi geschreven verslag.
Koen we begrepen dat je nog wel wat knuffels kon gebruiken dus bij deze een knuffel van;
oma M, Cees, oma W, opa M, je broertje Maarten, je zusje Vera,je Anne, je vader, je moeder, je 3 tantes, 3 ooms .....( genoeg?)
Ben blij dat ik je vrijdag een "echte" knuffel kan geven.
Lieve groet voor allen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
